نویسنده: اکرم گیزابی
دیروز هشتمین سالگرد شهادت حسین علی یوسفی بود، دوست عزیز و همسنگر دوران جنگ و جهاد. من با یوسفی در دورانی آشنا شدم که در (ایچ ایس ایف) اتحاد جوانان هزاره عضویت داشت . بعد ها وقتی من در اتحادیه مجاهدین اسلامی افغانستان سمت معاون سیاسی آنرا حاصل کردم، یوسفی نیز در مجلس عمل یا کمیته مرکزی آن به حیث آمر مالی و ظیفه می نمود.
دوستی ما در جریان سفر به افغانستان نزدیکی بیشتری حاصل کرد. ما جزء یک هیأت بلند پایه با یک کاروان سلاح عازم اولسوالی های جاغوری و مالستان شدیم. جریان سفر و خاطرات آن دوران در این مقال نمی گنجد. اما پرخاطره ترین دوران زمانی بود که در پایگاه اتحادیه در منطقه (کهنه ده سنگماشه جاغوری) در یک خیمه زندگی می کردیم.
خیمه ما در سط یک نهر خشک که آب نداشت برافراشته شده بود. شب ها تا دیر وقت من می خوابیدم ولی یوسفی شهید در زیر نور گیس ( چراغ پترولی) کتاب می خواند.
من بعد از دوماه در جاغوری و مالستان به کویته برگشتم و یوسفی بعد از من با سایر اعضای اتحادیه در جاغوری ماند.
بعد از بازگشت از مالستان تشنج میان اتحادیه و شورای روحانیت جاغوری منجر به توطئه دستگیری حسین علی یوسفی شد . یوسفی برای مذاکره با شورای روحانیت به مقر آن شورا در سنگماشه رفته بود و شورای روحانیت خلاف تمام موازین او را دستگیر زندانی نمود. بعد از آن حمله به پایگاه اتحادیه در “کهنه ده” باعث قتل علی مدد خان از بزرگان جاغوری و قوماندان هاشم هیچه از قوماندان های خوشنام اتحادیه گردید.
شهید یوسفی برای ماه ها در شرایط فوق العاده طاقت فرسا و سرمای شدید آنوقت جاغوری در زندان شورای روحانیت در بند نگهداشته شد. وی در دوران زندان به خاطر سرمای شدید دچارتکالیف صحی شد. که بعضی از آن تکالیف تا آخر حیات وی با او بود.
بعد از یک جهان مشکلات، جلسات قومی، جر و بحث ها و کشمکش های طایفه ای و بالاخره پرداخت پول، یوسفی از زندان شورای روحانیت جاغوری آزاد شد.
او بعد از تشکیل حزب دموکراتیک هزاره، مخصوصاَ وقتی جواد ایثار از رهبری آن کناره گیری کرد، بحیث رهبر حزب دموکراتیک هزاره انتخاب شد.
یوسفی جوان فوق العاده خوش برخورد، خوش صحبت، دلیر، ظریف و طنز نویس و طنز گو بود. درامه های یوسفی که زندگی هزاره ها را با تمام نشیب و فراز آن به تصویر میکشید فوق العاده موفق و تاثیر گذار بر جامعه بود. او مجموعۀ بزرگی از ضرب المثل های هزارگی را گرد آورد که بعد از شهادتش منتشرشد.
چند روز قبل از شهادتش دوستان مقیم امریکا صحبت طولانی با وی در کویته داشتند. او گفته بود که از تهدید اطلاع دارد و می داند که روزی مرگ به سراغش خواهد آمد.
اما گفته بود که با قد راست به پیشواز مرگ خواهد رفت و چنین کرد.
روحش شاد و یادش گرامی باد!
اکرم گیزابی
۲۷ جنوری ۲۰۱۷۷ شهر وین- اتریش