آنگونه که همه می دانند با تاسف فراوان چند روز پیش چهارده نفر از مردم بی گناه ما که در میان شان عروس ودامادی نیز شامل بودند توسط دشمنان کوردل این سرزمین در ولایت غور به بیرحمانه ترین شکل ممکن به رگبار بسته شدند ومظلومانه به شهادت رسیدند.
دردناک بودن فاجعه زمانی برجسته تر از حوادث دیگر می شود که هزاره بودن جرم این شهیدان بوده است واز میان تمام مسافرین فقط هزاره ها به تیر بسته می شوند. این امر در ذات خودش ادامه همان منطق حذف وتبعیض غیر انسانی تاریخی است که ممکن توسط قبیله پرستان جنایت گر داخلی به نام طالب ویا هم ایادی حلقات بیرونی رقم خورده باشد.
مردم دایکندی ضمن بیان انزجار شدید خویش حوادث اخیر چون کشتار بیگناهان ارگون؛ تخار؛ گیزاب واکنون این فاجعه دردبار را دشمنی با مردم افغانستان دانسته وخود را با توجه به اشتراک انسانی وتباری مصیبت دار اصلی فاجعه می دانند. از این تریبون اعلام میدارد تا زمان که انسان کشی قطع نگردیده وهزاره بودن جرم پنداشته شود سکوت نخواهند کرد؛ توجه عمیق سازمان های بین المللی، حقوق بشر ودولت افغانستان به موارد زیر که همانا خواسته های انسانی تمام مردم دایکندی می باشد جلب می دارد.
۱. فاجعه غور یک تراژیدی انسانی بوده وبه مثابه قتل انسانیت است این حادثه نشان دهنده این حقیقت است که هنوز دشمنان مردم افغانستان در کمین وحدت ملی نشسته اند و به بهانه های مختلف می خواهند آتش کینه وتنفر را بین اقوام افغانستان شعله ور سازند؛ اینان هنوز به ایدیولوژی تبار گرایی وقبیله پرستی معتقدند ومی خواهند مردم افغانستان را در سیاه چال تفکر بنیادگرایانه قومی بیندازند؛ لذا از دولت افغانستان، نهادهای عدلی وقضایی ومجامع حقوق بشری می خواهیم تا با تمام عناصر تفرقه افگن وجنایت پیشه برخورد جدی نمایند.
۲. مناطق مرکزی افغانستان با توجه به انسداد جغرافیایی همواره از ناحیه شاه راه ها ومسیر های مواصلاتی متحمل قربانی های سنگینی شده اند. فاجعه غور، قربانیا گیزاب، شهدای جلریز، قربانیان مسیر کابل- غزنی، قرباغ، غوربند و… نمونه های از این آسیب دیدگی است. بنابراین از دولت به صورت جدی تقاضا داریم که به عنوان یک حق اساسی شهروند امنیت راه های مواصلاتی را تامین نمایند تا هرروز فاجعه تکرار نشده ومردم ما سوگورا نباشند.
۳. تمام حوادث وفجایع اخیر در هرگوشه این مرز وبوم برخواسته از سیاست پلید گروه تروریستی طالبان بوده که تمام اقوام وشهروندان افغانستان را در سوگ و شیون نشاند. بنا براین طالبان دشمن همه مردم این کشور است وهیچگاه آرامش وبرادری را بین آنان نمی خواهند، دولت افغانستان اگر براساس مصالح مردم می اندیشد باید از سیاست تزرع، تروریزم پروری، ورهاسازی این قاتلین پرهیز نموده، برادر نخوانند ودشمن ما را دشمن بپندارند.
۴. عاملین این جنایات را مورد پیگرد قانونی وعدلی قرار داده ومطابق به قوانین نافذه کشور مورد باز پرس ومجازات قرار دهد تا برای هر تفکر تروریستی و طالبانی درس عبرت گردیده وبار دیگر مردم ما را نکشند.
۵. از دلجویی های دولت افغانستان نسبت به مردم ارگون و بدخشان استقبال و از سکوت دولت درقبال شهدای گیزاب گلایه مند هستیم دوباره می خواهیم که از بازماندگان شهدای غور دلجویی کامل نموده آنان را نادیده نگیرند وبا خانواده های آنان اعلام همدردی نمایند.
۶. از دولت افغانستان می خواهیم تا روز ۵ اسد که همزمان می شود با روز شهادت این مظلومین؛ آنرا به عنوان روز برادری افغانها وارد تقویم رسمی کشور نموده با این عمل به آنانی که هنوز هزاره بودن را جرم می پندارند بفهماند که مردم افغانستان بار دیگر بازیچه سیاست های پلید شان قرار نخواهد گرفت.
۷. دراخیر یکبار دیگر تاکید بر دستگیری ومجازات عاملین فاجعه کرده واز دولت می خواهیم تا به خواست های برحق وقانون مدار ما توجه جدی نموده وقضیه را دست کم نگیرد. درغیر آن ما به عنوان غم دیدگان اصلی فاجعه سکوت نکرده وهر نوع اقدام ممکن را اخطار می دهیم.
از طرف مردم، شبکه جامعه مدنی، احزاب سیاسی وفرهنگیان ولایت دایکندی ۸ / اسد / ۱۳۳۳ کاپی به دفتر ریاست جمهوری کاپی به دفتر سازمان ملل متحد زون مرکزی بامیان کاپی به دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر کاپی به رسانه های ملی و بین المللی کاپی به شبکه جامعه مدنی کابل کاپی به مجتمع جامعه مدنی افغانستان ) مجما(