مصاحبه ی اختصاصی با اناهیتا الفت

اشرف زیرک، شبکه ی سراسری مردم هزاره”کابل”

شبکه ی سراسری مردم هزاره: اناهیتا الفت، بانوی جوان و خوش آوازی که از شهر مزار شریف در جشنواره‌ی نهم ستاره‌ی موسیقی افغانستان اشتراک کرده است. وی در یک خانواده‌ی هنردوست و روشنفکر چشم به جهان گشوده و در ایام شیرین کودکی، طعم تلخ مهاجرت را چشیده است.

آناهیتا الفت در جشنواره‌ی نهم ستاره‌ی موسیقی افغانستان که همه‌ساله از طرف تلویزیون خصوصی طلوع برگزار می‌گردد، با به‌نمایش گذاشتن صدای دلنشینش توانست به مراحل بعدی این برنامه راه یابد.

اشرف زیرک، یکی از همکاران شبکه‌ی سراسری مردم هزاره گفت‌وگویی را با خانم «آناهیتا الفت» انجام داده و از او درباره‌ی زندگی و فعالیت‌هایش، همچنین علاقه‌اش به آوازخوانی جویا شده است که در زیر جزئیات آن را می‌خوانید.

س: خانم الفت, ممکن است به این سوالی که هر روز در ذهن مردم می‌گردد، جواب دهید که چه انگیزه‌ای باعث گردید شما علی‌رغم موفق بودن در عرصه‌ی ورزش (ووشو)، به آوازخونی رو آورید؟
ج:اگر بخواهم صادقانه بگویم، واقعن آوازخوان شدن عشق من است. دوست دارم در آینده یک آوازخوان شوم و این احساس را دارم که اگر تلاش کنم، می‌توانم یک آوازخوان خوب باشم. هدف من این است که در آینده آوازخوان و هنرمند محبوبی در کشورم باشم.
س: خوب چطور شد که برنامه موسیقی ستاره‌ی افغانستان‌ را برای رسیدن به هدف‌تان انتخاب کنید؟
ج: فکر می‌کنم این برنامه‌ می‌تواند استعدادهای نهفته و ناشناخته‌ی جامعه را آشکار‌سازد. از این رو این برنامه می‌تواند برای رسیدن به خواسته‌هایم موثر باشد و من هم برای این‌که زودتر به هدفم برسم، راه شرکت کردن در این رقابت را به‌عنوان یک زمینه انتخاب کردم.
س: برای شما موشیقی چه مفهوم و معنایی دارد؟
ج: موسیقی چیزی است که برایم آرامش می‌دهد، برایم راحتی می‌آورد، و با شنیدن آن خود را راحت و سبک احساس می‌کنم. در ضمن، احساس می‌کنم این رشته‌ی هنری می‌تواند مرا به هدفی که آروزیش را دارم، برساند.
س: فکر می‌کنید با آوازخوان شدن چه چیزی را به دست خواهید آورد و چه تحفه‌ای را برای مردم‌تان خواهید داشت؟
ج: موسیقی می‌تواند ابرازی برای بیان دردها، آرزوها و احساسات مردمم باشد. من می‌خواهم با تلاش و تحصیل در رشته‌ی موسیقی، نماینده‌ی مردم خودم و به خصوص زنان دردمند کشورم باشم. زمانی که آوازخوان شدم، یک معنا برای زندگی خود پیدا می‌کنم و برای مردم خود قول می‌دهم که اگر در این پروسه پیش بروم، آهنگ‌های مفید و پیام‌داری خواهم خواند. امید وارم در آینده با موسیقی بتوانم دردهای هموطنانم را فریاد کنم.

«آهنگی را نمی‌خوانم که روی هنر را سیاه کنم.»
س: خانم الفت، شما به‌عنوان یکی از اشتراک کنندگان این دور از رقابت برای ستاره‌ شدن، روند رقابت‌ها و برخورد داوران با ستاره‌ها را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ج: رفتار داوران و در کُل تمام گردانندگان این برنامه، با ستاره‌ها تاکنون خوب بوده است. آن‌ها با تمام اشتراک کنندگان یک‌سان برخورد می‌کنند و فرقی میان هیچ کدام ما نمی‌گذارند. داوران اعتراف می‌کنند که اشتراک کنندگان دوره‌ی کنونی که نهمین دوره‌ی رقابت‌ها می‌باشد‌، نسبت به دوره‌های پیشین متفاوت هستند. داوران بارها گفته‌اند که اشتراک کنندگان این دوره، هم استعداد خوبی دارند و هم توانایی خوبی برخوردارند.

س: با توجه به شایستگی هنری اشتراک کنندگان این دوره از برنامه‌ی ستاره‌ی موسیقی، چه کسی را رقیب اصلی‌تان حساب می‌کنید؟
ج: رقیب! از دو یا سه ستاره که بگذریم، در کل باقی ستاره‌ها را می‌توانند رقیب سرسخت من باشند. ما به‌عنوان جمعی از دوستان وارد یک رقابت سالم شده‌ایم. به‌نظر من، همه خوب می‌خوانند ولی من کوشش می‌کنم که در بین این یازده ستاره بهترین باشم و از آن‌ها پس نمانم.
س: برای رسیدن به مرحله‌ی نهایی، چه‌قدر امیدوار هستید؟
ج: روشن است که چون سرنوشت را رإی مردم تعیین می‌کند، ÷س برای رسیدن به مرحله‌ی نهایی کمک و رأی مردم خوبم بسیار ضروری و سرنوشت‌ساز است. به این لحاظ من به مردمم اعتماد و باور دارم که حتما مرا یاری خواهند کرد. کاملن مطمئنم که ر این میدان رقابت تنهایم نمی‌گذارند. البته من هم برای جلب رضایت مردمم، نهایت زحمت خود را می‌کشم و تلاش می‌کنم که با رشد دادن خودم مقام طلایی این پروسه را از آن خود کنم.
س: کدام سبک و کدام مکتب موسیقی را بیشتر دوست دارید؟
ج: من بیشتر آهنگ‌های هزارگی را دوست دارم و می‌خوانم و به این سبک نزدیک هستم. می‌خواهم سبک و لهجه‌ی هزارگی را بیشتر بخوانم و بیشتر روی این سبک کار کنم. با این سبک خود را راحت احساس می‌کنم. فکر می‌کنم با سبک هزارگی اُنس گرفته‌ام، برای همین است که با خواندن ترانه‌های هزارگی نوعی آرامش پیدا می‌کنم.
س: آیا فامیل‌تان در پروسه‌ی رقابت کنونی با شما همکار هستند؟ چطور شد که برای‌تان اجازه دادند تا آوازخوان شوید؟
ج: فامیل من بیشتر دوست داشتند که من درس بخوانم و به درس‌هایم توجه داشته باشم. ولی من بیشتر علاقه‌مند موسیقی و هنر بودم و با گذشت زمان اعضای فامیلم متوجه شدند که در من استعداد خاص هنری وجود دارد. پس از آن باورمند شدند که من می‌توانم آوازخوان شوم. بنابراین به من اجازه دادند که موسیقی را دنبال کنم و هنرمند شوم. آن‌ها در این راه مرا حمایت می‌کنند و در بیرون از وقتی که در پروسه‌ی رقابتی ستاره شدن اشتراک کردم، همه مردم به من احترام می‌گذارند و تشویقم می‌کنند. آرزو دارم از این به بعد بیشتر حمایت و یاری‌ام کنند چون هرچه ÷یش می‌رویم، رقابت‌ها شدیدتر می‌شود.
س: شما ورزش‌کار هم هستید، از ورزش خودتان بگویید که از کجا شروع کردید؟ چه رشته‌ای را دنبال می‌کنید و در حال حاضر در چه سطحی قرار دارید؟ آیا با پیوستن به موسیقی، تصمیم دارید آن را ادامه دهید؟
ج: شش سالم بود که به ورزش شروع کردم. اول در رشته‌ی ژیمناستیک تمرین می‌کردم. بعد از مدت‌ها به‌دلیل مهاجرت، اندکی از ورزش فاصله گرفتم. ولی دوباره در رشته‌ی هنر رزمی «کونگ فو» شروع به‌کار کردم، این بار به‌خاطر مشکلاتی، تغییر رشته دادم. اکنون در رشته‌ی «ووشو» فعالیت دارم.

«ووشو» را دوست دارم و کوشش می‌کنم در رقابت‌های ملی و بین‌المللی شرکت کنم. امید وارم بتوانم توسط ورزش و هنر موسیقی برای کشورم افتخار کسب کنم و مدال بیاورم. آرزو دارم از طریق هنر و ورزش برای صلح و امنیت کشورم تلاش کنم و پیام صلح‌خواهی مردمم را به جهانیان برسانم.
می‌خواهم در آینده کلاس‌های آموزشی داشته باشم و برای پیشرفت زنان و دختران کشورم کمک کرده باشم تا هر کدام بتوانند برای خودشان و مردم‌شان افتخارآفرین باشند.

س: در زندگی‌تان به چه چیزهایی اهمیت می‌دهید؟
ج: من به کارم زیاد توجه دارم و برایش اهمیت می‌دهم. به کار و هدفی که در زندگی ام دارم بیشتر اهمیت می‌دهم. دست آدمی شکسته باشم. هرگز حال و گذشته‌ام را فراموش نکنم.
فامیلم را به خودم خیلی نزدیک احساس می‌کنم. دست تک‌تک‌شان را می‌بوسم که به من فرصت داده‌اند و همیشه تشویقم کرده‌اند. ناگفته نماند که دوستانم هم درهمه‌ی عرصه‌ها مرا یاری کرده‌اند، همه¬ی‌شان را دوست دارم. از مردم عزیزم که تا حال مرا حمایت کرده‌اند سپاس‌گذارم و دوست‌شان دارم.
س: به کدام آوازخوان کشور بیشتر علاقه‌مند هستید؟
ج: آهنگ‌های داوود سرخوش را بیشتر دوست دارم و آرزو دارم روزی او را از نزدیک ملاقات کنم. دوست دارم با داوود سرخوش به‌گونه‌ی مشترک آواز بخوانم. باید بگویم که آهنگ‌های «بازی» و «ازی کوتل گذر موشه نموشه» از داوود سرخوش را بسیار می‌شنوم و در هفته‌ی آینده هم این آهنگ را در پروسه‌ی ستاره‌ی افغانستان اجرا خواهم کرد.
س: از مردم خود چه انتظارات و توقعاتی دارید؟
ج: از مردم خود توقع دارم که به من اعتماد کنند. مرا در این پروسه حمایت کنند و تنهایم نگذارند. خواهش می‌کنم که تبعیض قایل نشوند که من یک دختر هستم. من احساس می‌کنم با مردم خود درد مشترکی دارم و مردم خود را در هر شرایط درک می‌کنم. آرزو دارم مردمم هم در هر شرایطی مرا درک کنند.
س: آیا احساس کرده‌اید که برخی به‌دلیل دختر بودن، میان شما و دیگر ستاره‌ها تفاوت قائل شوند؟
ج: از طرف داوران نه. اصلا این مورد وجود ندارد. ولی باید گفت، نظر به سنت‌ها، در افغانستان تا به‌حال بین دختر و پسر تفاوت‌های زیادی وجود داشته است. در هرگوشه و کنار جامعه‌ی ما پر از مشکلات است، به‌خصوص برای زنان. اما خوشبختانه، من تا حال چیزی در این مورد احساس نکرده‌ام چون می‌بینم که مردمم چطور از من حمایت می‌کنند و تشویقم می‌کنند. همیشه ممنون‌شان هستم.

س: زندگی برای شما چه معنایی دارد؟
ج: زندگی برای من هدف است. زندگی یعنی همان چیزی که شما آن‌را می‌خواهید. اگر به آن فکر کنید و اندکی هم اراده کنید حتما به خواست‌های‌تان می‌رسید. انسان باید تلاش کند تا به هدفی که دارد برسد. سپس با همان هدفی که دارد، زندگی کند. زندگی بدون هدف اصلا معنی ندارد. برخی انسان‌ها با گذشته‌ی‌شان زندگی می‌کنند. با خاطرات خوب، با اتفاق‌های خوب و آدم‌های خوبی که پیرامون‌شان بوده‌اند و شاید دیگر نباشند و هرگز تکرار نشوند.

برخی انسان‌ها در رؤیای آینده به‌سر می‌برند و با رویدادها و آدم‌های خوب و ایده‌آلی را که تاکنون هیچ وقت و هیچ چیز را با هم به تجربه ننشسته‌اند، زندگی می‌کنند. با این حال، گاهی فکر می‌کنم بهتر بود هیچ وقت بهترین‌ها را تجربه نمی‌کردیم، در فضاهای خالی از احساس، دست و پا می‌زدیم و اسمش را می‌گذاشتیم زندگی. همین و بس.

س: بانو الفت جهانی سپاس از شما که در این گفت‌وگو شرکت کردید. در پایان اگر سخن خاصی برای خوانندگان این مصاحبه و یا مردم‌تان داشته باشید، بفرمایید؟

ج: سپاس از شما و تشکر از شبکه‌ی سراسری مردم هزاره که خواستند همکارم باشند و حمایتم کنند. من هم می‌خواهم از این طریق از مردم خود که تا این حد مرا حمایت کرده‌اند، سپاس‌گذاری کنم. امیدوار هستم که از این به بعد هم با من باشند و مرا تنها نگذارند. به من اعتماد داشته باشند. قول می‌دهم هنرمندی شوم که برای دردهای مردمم مرهم باشم. امیدوارم مردمم مرا دوست داشته باشند. من کوچک‌شان هستم و دوست‌شان دارم.

طریق رای دهی به اناهیتا الفت از خارج افغانستان:

به شماره ۰۰۹۳۷۹۹۷۸۰۴۵۶ زنگ بزنید، برای انتخاب زبان شماره ۱ رادایر کنید. پس از انتخاب زبان، شماره ۱۵۱ را دایر نموده وپس از آن شماره و ۱۲را، این گونه رای تان به اناهیتا خواهد رسید.

باز نشر این مطلب بدون ذکر منبع و لینک اصلی مطلب مجاز نیست!